όχι του κ. Γκοσινί, αν και... θα μπορούσε να είναι.
Το ταμείο της τάξης
Χθες ήρθε ο δάσκαλος και μας είπε πως θα κάνουμε εκλογές. Κανείς δεν κατάλαβε γιατί θα το κάνουμε, αλλά όλοι χαρήκαμε, όταν μάθαμε ότι αυτό δεν είναι καινούργιο μάθημα. Ο δάσκαλος μας είπε να γράψουμε σε ένα χαρτάκι το όνομα εκείνου που θα θέλαμε να γίνει πρόεδρος. Μας είπε ότι ο πρόεδρος είναι κάτι σαν αρχηγός και όλοι θα θέλαμε να είμαστε αρχηγοί της τάξης μας, γιατί είμαστε πολύ ικανά παιδιά, όπως λέει και ο διευθυντής κάθε φορά που έρχεται ένας κύριος που λέγεται σχολικός σύμβουλος. Ο καθένας μας είχε δικαίωμα να γράψει μέχρι πέντε ονόματα. Εγώ έγραψα το όνομά μου, το όνομα του Σωκράτη και του Κωνσταντίνου, που είναι οι καλύτεροί μου φίλοι. Ήθελα να γράψω άλλες δύο φορές το όνομά μου, αλλά ο δάσκαλος είπε ότι αυτό δεν επιτρέπεται.
Όταν όλοι γράψαμε τα χαρτάκια μας, τα ρίξαμε σε ένα κουτί παπουτσιών που υπήρχε στην έδρα και ο δάσκαλος τα άνοιξε και τα διάβασε. Πρώτα κατσάδιασε τον Επαμεινώνδα γιατί είχε γράψει πάλι το όνομά του λάθος. Ο Επαμεινώνδας κάνει τα χειρότερα γράμματα στην τάξη και ο δάσκαλος λέει ότι μοιάζουν με κάτι που κάνουν οι κότες, αλλά ποτέ δεν έχω καταφέρει να το πω σωστά. Μετά έγραψε στον πίνακα τα ονόματα και σημείωνε δίπλα του ένα σταυρό κάθε φορά που διάβαζε το όνομα σε ένα χαρτάκι. Στο τέλος μέτρησε τους σταυρούς και είπε πως πρόεδρος θα είναι η Δήμητρα, γιατί είχε τους περισσότερους. Σε εμένα είπε ότι θα γίνω ταμίας και χάρηκα πολύ, γιατί είπε ότι θα μου δίνουν χρήματα οι συμμαθητές μου. Ο δάσκαλος μας είπε ότι κάθε μήνα θα βάζει ο καθένας μας ενάμιση ευρώ στο ταμείο της τάξης και στο τέλος θα πάμε μια ωραία εκδρομή με τα χρήματα που θα μαζέψουμε.
Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα μου ως ταμίας. Οι συμμαθητές μου όμως ξέχασαν να φέρουν χρήματα για το ταμείο της τάξης. Μόνο εγώ και ο Σωκράτης φέραμε, αλλά τελικά ούτε ο Σωκράτης μου τα έδωσε, γιατί πεινούσε και τα έδωσε στο κυλικείο για να αγοράσει τυρόπιτα.
:-)
Το ταμείο της τάξης
Χθες ήρθε ο δάσκαλος και μας είπε πως θα κάνουμε εκλογές. Κανείς δεν κατάλαβε γιατί θα το κάνουμε, αλλά όλοι χαρήκαμε, όταν μάθαμε ότι αυτό δεν είναι καινούργιο μάθημα. Ο δάσκαλος μας είπε να γράψουμε σε ένα χαρτάκι το όνομα εκείνου που θα θέλαμε να γίνει πρόεδρος. Μας είπε ότι ο πρόεδρος είναι κάτι σαν αρχηγός και όλοι θα θέλαμε να είμαστε αρχηγοί της τάξης μας, γιατί είμαστε πολύ ικανά παιδιά, όπως λέει και ο διευθυντής κάθε φορά που έρχεται ένας κύριος που λέγεται σχολικός σύμβουλος. Ο καθένας μας είχε δικαίωμα να γράψει μέχρι πέντε ονόματα. Εγώ έγραψα το όνομά μου, το όνομα του Σωκράτη και του Κωνσταντίνου, που είναι οι καλύτεροί μου φίλοι. Ήθελα να γράψω άλλες δύο φορές το όνομά μου, αλλά ο δάσκαλος είπε ότι αυτό δεν επιτρέπεται.
Όταν όλοι γράψαμε τα χαρτάκια μας, τα ρίξαμε σε ένα κουτί παπουτσιών που υπήρχε στην έδρα και ο δάσκαλος τα άνοιξε και τα διάβασε. Πρώτα κατσάδιασε τον Επαμεινώνδα γιατί είχε γράψει πάλι το όνομά του λάθος. Ο Επαμεινώνδας κάνει τα χειρότερα γράμματα στην τάξη και ο δάσκαλος λέει ότι μοιάζουν με κάτι που κάνουν οι κότες, αλλά ποτέ δεν έχω καταφέρει να το πω σωστά. Μετά έγραψε στον πίνακα τα ονόματα και σημείωνε δίπλα του ένα σταυρό κάθε φορά που διάβαζε το όνομα σε ένα χαρτάκι. Στο τέλος μέτρησε τους σταυρούς και είπε πως πρόεδρος θα είναι η Δήμητρα, γιατί είχε τους περισσότερους. Σε εμένα είπε ότι θα γίνω ταμίας και χάρηκα πολύ, γιατί είπε ότι θα μου δίνουν χρήματα οι συμμαθητές μου. Ο δάσκαλος μας είπε ότι κάθε μήνα θα βάζει ο καθένας μας ενάμιση ευρώ στο ταμείο της τάξης και στο τέλος θα πάμε μια ωραία εκδρομή με τα χρήματα που θα μαζέψουμε.
Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα μου ως ταμίας. Οι συμμαθητές μου όμως ξέχασαν να φέρουν χρήματα για το ταμείο της τάξης. Μόνο εγώ και ο Σωκράτης φέραμε, αλλά τελικά ούτε ο Σωκράτης μου τα έδωσε, γιατί πεινούσε και τα έδωσε στο κυλικείο για να αγοράσει τυρόπιτα.
:-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου